“พระวจนะของพระเจ้าเป็นโคมสำหรับเท้าของข้าพระองค์และเป็นความสว่างแก่มรรคาของข้าพระองค์” กษัตริย์ดาวิดพูดเอาไว้นานมาแล้ว ไม่ว่าท่านจะเผชิญกับความยากลำบากหรือมีปัญหาต้องตัดสินใจหนักหนาสาหัสเพียงไร ท่านก็ยังสามารถยึดถือพระคัมภีร์เป็นหลักประกันได้เช่นเดียวกับกษัตริย์ดาวิด หนังสือเล่มนี้ที่ปรับปรุงโดยจูดี้ บาร์เทลจากฉบับเดิมที่เขียนโดย หลุยส์ เจเตอร์ วอล์คเกอร์ บทเรียนนี้จะช่วยแนะนำท่านเกี่ยวกับพระคัมภีร์และช่วยให้ท่านศึกษาเพื่อที่จะช่วยให้ท่านมีมุมมองในวิธีการที่พระเจ้ามองสถานการณ์ของเราและช่วยเราได้เมื่อเราทูลขอต่อพระองค์

เมื่อท่านศึกษาพระคัมภีร์ สิ่งนี้จะส่งผลต่อชีวิตท่าน ซึ่งจะส่งผลต่อชีวิตของผู้อื่นด้วย ในบทเรียนนี้ ท่านจะได้เรียนรู้คุณประโยชน์จากการศึกษาพระคัมภีร์ ท่านจะรู้หัวข้อต่างๆ เช่น เหตุผลในการศึกษาพระคัมภีร์ ประโยชน์จากการศึกษาพระคัมภีร์และความสำคัญของการศึกษาพระคัมภีร์เป็นประจำ

เราคงเคยสงสัยว่า พระคริสตธรรมคัมภีร์นี้ตกทอดมาถึงเราได้อย่างไร เราอาจจะคิดว่าพระเจ้าคงให้ทูตสวรรค์แอบมาวางไว้ให้ใครไป “ค้นพบ” พระเจ้าทรงใช้คนธรรมดาจากหลากหลายสาขาอาชีพและตลอดระยะเวลาหลายร้อยปีมามอบหนังสือที่เราเรียกว่าพระคัมภีร์แก่เรา ข้อตกลงและความสอดคล้องที่พวกเขาเขียนไว้เป็นพยานถึงพระเจ้าผู้ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

เช่นเดียวกัน พระคัมภีร์มีการแบ่งบท แบ่งข้อไว้อย่างชัดเจน เพื่อเราจะหาสิ่งที่ต้องการพบ ผู้จัดพิมพ์พระคัมภีร์ล้วนรู้ในเรื่องนี้ดี ไม่ว่าการแปลฉบับไหน พวกเขาจะยึดบทและข้อพระคัมภีร์เดียวกันเพื่อไม่ให้ผู้คน "หลงทาง" ในการค้นหาสิ่งที่พวกเขาต้องการ
ในบทนี้ เราจะเรียนรู้การกล่าวถึงพระคัมภีร์และการเขียนพระคัมภีร์อ้างอิงและวิธีการศึกษาขั้นพื้นฐานที่ช่วยชี้แนะหัวข้อและข้อพระคัมภีร์ที่เราต้องการค้นหา

เราสามารถวางใจหนังสือประวัติศาสตร์ที่บอกเราเกี่ยวกับวีรบุรุษของพวกเขาแต่พันธสัญญาเดิมได้รวบรวมคนธรรมดาๆในสมัยนั้นไว้ เรื่องราวเหล่านี้มีความสำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน เพราะเรื่องราวเหล่านี้ให้ภาพที่ชัดเจนถึงการติดต่อของพระเจ้ากับประชากรของพระองค์ พระธรรมเล่มต่างๆในพันธสัญญาเดิมสามารถแบ่งออกเป็น 5 หัวข้อหลัก ในบทที่ 3 เราเรียนรู้เกี่ยวกับหมวดย่อยของหนังสือ—บทและข้อต่างๆ ตอนนี้เราจะมาดูการแบ่งหมวดหรือการจำแนกประเภทแบบหลักๆ กัน

ช่วงเวลาที่มีการเขียนพันธสัญญาใหม่ ภาพในพันธสัญญาเดิมเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ยุคสมัยของผู้เผยพระวจนะผ่านไปแล้วและผู้คนจำนวนมากไม่สนใจเรื่องฝ่ายวิญญาณ ไม่ใช่เพราะความบังเอิญที่พระเจ้าทรงส่งพระบุตรของพระองค์มาสู่โลกในเวลานี้ ชาวกรีกจัดเตรียมภาษากลางสำหรับการสื่อสารข่าวประเสริฐและชาวโรมันให้ความคุ้มครองและเสรีภาพในการประกาศตามสมควร

คริสเตียนส่วนใหญ่เผชิญกับคำถามนี้ไม่ช้าก็เร็ว คือ “ท่านรู้ได้อย่างไรว่าพระคัมภีร์เป็นจริง”
คำถามนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ การล่อลวงครั้งแรกของมนุษยชาติเริ่มต้นด้วยการโจมตีพระคำของพระเจ้า มารอยู่ในรูปของงูพูดกับเอวาว่า “จริงหรือที่พระเจ้าบอกว่า . . ?” (ดูปฐมกาล 3:1) มารยังคงหยิบยื่นความสงสัยมาให้เหมือนเดิมว่า “จริงหรือที่พระเจ้าตรัสเช่นนั้น?”